شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در خیابانهای شهر درباره حجاب، پوشش یا آرایش خود از سایر شهروندان که ممکن است حجاب، پوشش یا آرایشی متفاوت با شما داشته باشند، تذکر گرفته باشید. آنچه حق چنین رفتاری را برای شهروندِ تذکردهنده تأمین میکند باور به یک اصل دینی است: امر به معروف و نهی از منکر؛ هم در قرآن آمده و هم در احادیثِ بسیار بر آن تأکید شده. اما این رفتار تا چه حد با حقوق بشر و حقوق شهروندیِ تک تک اعضای یک جامعه در تناسب است؟
در جهانی که حقیقتهای مختلف وجود دارد چطور میتوان همه را به یک «معروف» دعوت و از یک «منکر» منع کرد؟ و اگر سخن از حقوق اکثریت یک جامعه است؛ باید پرسید امر به معروف و نهی از منکر چه جایی برای تأمین حقوق گروههای کوچکتر و اقلیت میگذارد؟
در این برنامه از تابو عبدالعلی بازرگان، پژوهشگر قرآنی و مهدی جلالی تهرانی که او هم پژوهشگر ادیان است بر سر همین موضوع بحث میکنند.