عرفان گذرگاه و معبر عشق است...
عرفان جاده ی عشق است.
عرفان، خود عشق است و
برای رسیدن به خدا تنها دو راه وجود دارد؛
مراقبه و عشق و این دو در اوج به هم می رسند
و در قله یکی می گردند. اگر به یکی دست پیدا کنی،
دیگری را نیز یافته ای: تنها تفاوت،
در تأکید و تکیه کردن روی یکی است.
