وقت‌است نعره‌ای به لب، آخر زمان کشد
نیلی در این صحیفه، بر این دودمان کِشَد
سیلی که ریخت خانه‌ی مردم ز هم، چنین
اکنون سوی فرازگهی، سر چنان کشد.
برکنده دارد این بنیان سست را
بردارد از زمین هر نادرست را
وقت است زآب دیده که دریا کند جهان
هولی در این میانه، مهیا کند جهان
بس دست‌های خسته در آغوش هم‌شوند
شور و نشاط دیگر بر پا کند جهان …
#نیما_یوشیج
@MusicPoem7
